ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
Μέρος Γ΄
Οί Πατέρες άναφέρουν ότι ο φθόνος «άπτεται και των τελείων» και δέν είναι φαινόμενο, πολύ βλαπτικό, μόνο μεταξύ των γυναικών (γυναίκα πού δέν ζηλεύει είναι άγία!!!), αλλά γίνεται πολύ επικίνδυνο όταν αύτό διαπιστώνεται στο χώρο των πνευματικών άγώνων των άνθρώπων τής Εκκλησίας. Ετσι έπίσκοποι φθονούν και ειρωνεύονται τίς ποικίλες δραστηριότητες άλλων επισκόπων, ιερομόναχοι έν τώ κόσμω καταδικάζουν μέ εύκολία τίς πνευματικές ικανότητες εγγάμων ιερέων και άντιστρόφως. Μοναχοί και μοναχές επικρίνουν άσύστολα τους άσκητικούς τρόπους ζωής άλλων μοναχών. Συνοδείες πάλι διαφόρων ιερών Μονών, ύποκινούμενες από φθόνο και άκρότητες, ειρωνεύονται και διαβάλλουν άλλες ιερές Μονές, πού έχουν φανερή την πνευματική προκοπή και πρόοδο...
Δυστυχώς όμως ύπάρχουν και άλλα χαμηλότερα έλατήρια τού φθόνου, στά όποια καταφεύγουν οι ψευτοαγωνιζόμενοι.,.γιά να δηλητηριάζουν ψυχές και όχι γιά να τίς οίκοδομουν έν Χριστώ Ιησού ("ό νοών νοείτω").
• Ύπάρχουν κατηγορίες δαιμόνων ή άκαθάρτων πνευμάτων, πού έρεθίζουν τό λογιστικό μέρος τής ψυχής. Τά άκάθαρτα αυτά πνεύματα είναι κυρίως τής άπιστίας, τής άσεβείας πρός τα πανάχραντα Μυστήρια και τους ιερείς, τής δυσπιστίας πρός τα θαύματα, τής άχαριστίας και τού γογγυσμού πρός τόν Θεό, τής
αδιακρισίας, τής αγνωσίας, τής αταξίας και τής εσωτερικής βλασφημίας πού εκδηλώνεται, είτε όταν είμεθα στο Ναό, κατά την διάρκεια τής Θείας Λατρείας, είτε την ώρα πού κάνουμε προσευχή είτε όταν μελετάμε τόν λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή ή άλλα ιερά βιβλία, είτε την στιγμή πού παμε να κοινωνήσουμε. Τά βλάσφημα αυτά πνεύματα είναι παιδιά τής ύπερηφανείας.
• Άλλα δαιμόνια, πού ύπάρχουν, ερεθίζουν τό έπιθυμητικόν τής ψυχής, γιά φιλοδοξία, γιά φιληδονία και γιά κάθε σαρκικό πάθος, και άλλα ερεθίζουν γιά φιλαργυρία. Οί λογισμοί του επιθυμητικού (λαγνείας, σαρκολατρείας, σαρκικής διαστροφής και φιληδονίας) όλοι μαζί καλούνται αισχροί.
• Τέλος ύπάρχει κατηγορία σκοτεινών πνευμάτων πού ερεθίζουν τό θυμικόν μέρος τής ψυχής και γεννούν τους λογισμούς, πού ονομάζουμε πονηρούς, όπως είναι τής όργής, του μίσους, τής έκδικήσεως, του φθόνου, τής ταραχής...