ΙΕΡΕΩΣ ΜΙΧΑΗΛ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ
ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
«Ή Ιερά Έξομολόγησις άποτελει Δεύτερο βάπτισμα» Μάς ανέχεται ό Θεός καί Πατέρας μας από αγάπη
Κάποτε ένας ασεβής καί άθεος έλεγε μπροστά σέ άλλους ανθρώπους: «"Αν ύπάρχη Θεός, τόν προκαλώ αύτήν την ώρα νά μέ θανατώση». Περίμενε πέντε λεπτά, δέκα, δεκαπέντε λεπτά καί τίποτε. «Είδατε;» τούς λέει. «Νά πού δέν ύπάρχει Θεός». ΈκεΙ βρισκότανε καί μιά ηλικιωμένη γυναίκα καί τού λέει: «Μέ συγχωρεΐ-τε, έχετε παιδιά κύριε;». "Εχω τής απαντάει. «"Αν σάς έδιναν ένα μαχαίρι καί σάς έλεγαν, θανατώστε τά παιδιά σας, εσείς θά τά σκοτώνατε;». «Όχι βέβαια», άπάντησε ό ύβριστής. «Τότε πώς θέλης ό Σπλαχνικός Θεός καί Πατέρας σου νά σκοτώση εσένα;». Άφωνος, άλαλος καί σκεπτικός έμεινε, ό πρίν άπό λίγο άσεβής.
«Δόξα τή μακροθυμία σου, Κύριε, δόξα σοι».
Ό Θεός, άδελφοί μου, περιμένει, έστω καί άργά, νά μετανοήσουμε καί νά πλησιάσουμε κοντά Του.
Προστάτιδα καί Σπλαχνική είναι ή Μητέρα του Χρίστου καί όλων των Χριστιανών Ή Παναγία μας
Κάποτε, ένας Μοναχός παρακαλοϋσε θερμά γιά πολύ καιρό τήν Παναγία" «Παναγία μου καλή σέ παρακαλώ αξίωσε μου νά σέ δώ καί άς χάσω τό ένα μου μάτι». Πράγματι είδε τήν Παναγία καί έχασε τό ένα του τό μάτι. Ήταν δμως τόσο γλυκιά ή Μορφή Της, πού ένοιωσε μεγάλη κατάνυξη ό Μοναχός καί πάλι άρχισε νά πα-ρακαλή «Παναγία μου καλή άς σέ ξαναδώ καί άς χάσω καί τό άλλο μου τό μάτι». Πράγματι άξιώθηκε καί τήν ξαναεϊδε, δμως αντί νά χάση καί τό άλλο του τό μάτι, ή Σπλαχνική καί Πανάχραντη Μητέρα τοΰ Θεού, τοΰ χάρισε καί τό πρώτο, καί έτσι δέν σταματούσε ό Μοναχός νά δοξάζη τό Χριστό καί τήν Παναγία μας, καί νά βρέχη τή γη μέ δάκρυα εύγνωμοσύνης, χαράς καί μετανοίας.
Αύτήν τήν Παναγία οί Όρθόδοξοι Χριστιανοί εύλαβοΰνται καί άγαποΰν.
«Προσοχή μεγάλη στά έπτά (7) θανάσιμα αμαρτήματα πού είναι: ή υπερηφάνεια - ή φιλαργυρία - ή πορνεία - ό φθόνος - ή γαστριμαργία - ό θυμός καί ή ακηδία, δηλαδή ή αμέλεια γιά τή σωτηρία τής ψυχής μας».
Εις τό ’Όνομα του Πατρός καί τοΰ Υίοΰ, καί του 'Αγίου Πνεύματος.
Δυο λόγια αγάπης
Γιά σένα πού διψάς γιά Σωτηρία καί αιώνια ζωή
Αδελφέ μου, τό βιβλιαράκι πού κρατάς στά χέρια σου, είναι μιά πρόσκληση του Χρίστου καί τής Εκκλησίας Του. Σέ καλεΐ νά γευτής τήν ανέκφραστη αγάπη Αύτοϋ, πού Σταυρώθηκε γιά μάς τούς άνθρώπους καί μάς άφησε Μυστήρια Σωτηρίας γιά αιώνια ζωή. Νά δοκιμάσης τή χαρά τής λυτρώσεως. Νά δεχθής τήν άφεση των άμαρτιών σου. Πώς; Μέ τό ΜΕΓΑΛΟ Μυστήριο τής ΕΞΟΜΟΑΟΓΗΣΕ-ΩΣ, πού είναι ενα από τά επτά Μυστήρια, πού ή άπειρη αγάπη Του μάς παρέδωσε, καί μάλιστα ενα άπό τά τέσσαρα ύποχρεωτικά, γιά τή Σωτηρία μας.
Σέ καλεΐ λοιπόν ό Τησοΰς. Απάντησε μ’ ενα μεγάλο ΝΑΙ. Τρέξε κοντά Του. Μή διστάσης. ’Ακουσε τό προσκλητήριο τής αγάπης Του. Μήν άναβάλης. Ή αναβολή είναι επικίνδυνο πράγμα, είναι προδοσία Σωτηρίας, όπως μάς άναφέρει καί ό Τερός Χρυσόστομος.
Πρίν ξεκινήσης γιά τό έξομολογητήριο, προσευχήσου θερμά. Παρακάλεσε τόν Τησοΰ νά σου χαρίση συναίσθηση, συντριβή καί μετάνοια ειλικρινή. Πάρε μία γενναία απόφαση, γιατί τό αύριο δέν είναι δικό μας, άλλά τοΰ Θεοϋ. Εξέτασε προσεκτικά τά βάθη τής συνειδήσεώς σου. Τά έργα σου. Τά λόγια σου. Τίς σκέψεις σου. Τή ζωή σου ολόκληρη.
Κατανίκησε τήν ΕΝΤΡΟΠΗ πού σέ βασανίζει καί σέ δεσμεύει. Αύτή μάς ωφελεί, όταν πρόκειται νά κάνουμε κάτι κακό, γιατί μάς συγκρατεΐ. Στήν ώρα δμως τής έξομολο-
γήσεως, αν δέν ξεπεράσουμε τήν εντροπή αυτή, μάς βλάπτει. Είναι τέχνασμα τοϋ πονηρού, ό όποιος δέ θέλει τή σωτηρία τοΰ ανθρώπου, γιατί είναι μισάνθρωπος.
Νά θυμάσαι δτι ό ίερεύς είναι έκπρόσωπος του Χρίστου καί ύπηρέτης τοΰ Θεοΰ. Πνευματικός σου Πατέρας. Ακούει τήν εξομολόγησή σου μέ συμπάθεια καί αγάπη. Πλησίασε, λοιπόν, μ’ έμπιστοσύνη στό Μεγάλο καί Φιλάνθρωπο Μυστήριο.
Εξομολογήσου μέ ειλικρίνεια δλα σου τ’ αμαρτήματα. Ή ειλικρίνεια καί ή μετάνοια είναι προϋπόθεση άφέσεως. ’Έτσι θά έλκύσης τή χάρη τοΰ Θεοΰ, μέ τήν προσωπική σου χαρά καί τήν αγαλλίαση. Τά ερωτήματα πού άκολου-θοΰν θά σέ βοηθήσουν νά έπισημάνης τά τυχόν άμαρτήμα-τά σου.
Ό Θεός είναι Πατέρας μου
Ερωτώ τον εαυτό μου: Μήπως δέν άνέπαυσα τόν Πλάστη καί Δημιουργό μου μέ τή στάση μου;
Πιστεύω ακράδαντα στό Θεό; Ή άκλόνητη πίστη καί ή θερμή άγάπη πρός τόν Κύριό μας είναι πρώτιστο καθήκον κάθε πιστοΰ καί σώφρονος ανθρώπου.
Εμπιστεύομαι τήν ύπαρξή μου στή στοργική Πρόνοια τοΰ Κυρίου; Μήπως στίς δύσκολες περιστάσεις τής ζωής μου αγανακτώ εναντίον τοΰ Θεοΰ ή πέφτω σέ απόγνωση καί χάνω τήν πίστη μου στόν άληθινό Θεό;
Όμολογώ μέ θάρρος τήν πίστη μου καί τήν άγάπη μου στό Χριστό, δταν χρειάζεται, ή ντρέπομαι;
Προσεύχομαι τακτικά καί θερμά στόν Κύριο; Τόν ευχαριστώ γιά τά άπειρα αγαθά πού μοΰ χαρίζει; Γνώριζε αδελφέ μου, ότι ή προσευχή είναι δπλο ακαταμάχητο, ή πηγή τής χαράς καί ή αναπνοή τής ψυχής κάθε πιστοΰ άνθρώ-που. «Άδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α' Θεσ. 5, 17), μάς πα-ραγγέλλει ό Απόστολος Παΰλος.
Μελετώ καθημερινά, έστω καί ένα χωρίο τής 'Αγίας Γραφής πού είναι ό νόμος τοΰ Θεοΰ, ή πνευματική μας τροφή, ή αλήθεια πού ανοίγει δρόμους φωτεινούς μέσ’ τή ζωή μας, καί μάς χαριτώνει ένισχύοντας τόν αγώνα μας;
Εκκλησιάζομαι κάθε Κυριακή καί τις μεγάλες εορτές, μέ ταπείνωση, μέ σεμνότητα καί συνειδητά;
Ή λατρεία είναι τό ξεχείλισμα τής αγάπης μας πρός τό Θεό. Ή Κυριακή, ήμέρα τοΰ Κυρίου. Ό ναός, ό Ιερός τόπος συναθροίσεως των Χριστιανών. Ή συμμετοχή μας στή Θεία Ευχαριστία, μάς ενώνει μέ τόν Κύριο, τήν Κεφαλή τής Εκκλησίας καί μέ τούς άλλους αδελφούς μας, τά μέλη τοΰ Σώματός Του.
Μήπως ορκίστηκα ή βλασφήμησα ποτέ τό όνομα τοΰ Χριστοΰ, τής Παναγίας ή των 'Αγίων τής πίστεώς μας;
Μήπως έστειλα κάποιον στό διάβολο;
Μήπως άφήνω στήν ψυχή μου μίσος, γιατί θυμάμαι κάποιο κακό, μικρό ή μεγάλο, πού μοΰ έκαναν ή λόγο πικρό πού μοΰ είπαν καί δέν θέλω νά τούς συγχωρήσω;
Αδελφοί μου
Οί γονείς είναι οί ρίζες τής ύπάρξεώς μας. Συμπεριφέρεσαι μέ σεβασμό; Δείχνεις ύπακοή καί προθυμία; Μήπως έκδηλώνεις αύθάδεια καί σκληρή συμπεριφορά κι έτσι πικραίνεις τούς επίγειους γεννήτορές σου;