Το πρόσωπο της δαιμονικής βίας
Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης
Η δαιμονική βία είναι πολυδύναμη και πολυπρόσωπη! Δεν έχει μία μόνο ή δύο ή τρεις ικανότητες. Όπου στοχεύει, κατορθώνει και τα βγάζει πέρα λόγω ακριβώς της… βίας που χρησιμοποιεί! Εξάλλου κάθε βίαιη ενέργειά της έχει το δικό της συγκεκριμένο πρόσωπο!
*
Ο πολυδύναμος και πολυπρόσωπος χαρακτήρας της δαιμονικής βίας απορρέει ασφαλώς από το θεμελιώδες σατανικό στοιχείο του δαιμονικού εγκεφάλου, την απάτη!
Σε πολλές περιπτώσεις, που δεν έχει ανάγκη από τη μάσκα και το προσωπείο, η δαιμονική βία ενεργεί με ασύστολη διαφάνεια. Αποκαλύπτει ελεύθερα την ωμότητα, την αγριότητα και τη φρίκη του σατανικού της προσώπου.
Αλλά, στις πιό πολλές περιπτώσεις, η δαιμονική βία ενεργεί, όπως και στην περίπτωση της πτώσεως του αδαμικού ζεύγους, με το προσωπείο και τη μάσκα της απάτης! Φροντίζει δηλ. να διοχετεύει τον καταστροφικό δαιμονικό της δυναμισμό στη λειτουργία και τον τρόπο ζωής του ανθρωπίνου προσώπου αθόρυβα, χωρίς δυνατότητα άμεσης αναγνωρίσεώς της από το πρόσωπο αυτό.
Πολλές, καθ’ εαυτές ανθρώπινες, ψυχικές και πνευματικές, λειτουργίες, πολλές φυσιολογικές ανθρώπινες ενέργειες και καταστάσεις, εμπλέκονται στην υπηρεσία της δαιμονικής βίας εντελώς ανύποπτα. Με τη βασική μέθοδο της απάτης, που χρησιμοποίησε, με τόση επιτυχία, στο διάλογό της με την Εύα, η δαιμονική βία, καταφέρνει συχνά να ενεργεί, μέσα στο χώρο λειτουργίας, ζωής και υπάρξεως του ανθρωπίνου προσώπου, σαν νοικοκυρά του σπιτιού, χωρίς το πρόσωπο αυτό να έχει τη διακριτική ικανότητα να αντιληφθεί, ότι δεν είναι αυτό ο κύριος του σπιτιού του αλλά κάποιος άλλος!
*
Άλλωστε, η πιό κλασσική περίπτωση εξαπατήσεως του ανθρωπίνου προσώπου είναι ακριβώς εκείνη, κατά την οποία, το πρόσωπο αυτό, υποστηρίζει με επιμονή (και φανατισμό) την ανυπαρξία του γεννήτορα της δαιμονικής βίας, του διαβόλου
Αλήθεια! Σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων (ακόμη και χριστιανών;), κάθε