Oι φονείς του Χριστού
του Φώτη Κόντογλου
«Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων και Ιησούς δικάζεται και κατακρίνεται σταυρώ. Και πάσχει η κτίσις, εν σταυρώ καθορώσα τον Κύριον. Αλλ' ο φύσει σώματος δι' εμέ πάσχων, αγαθέ Κύριε, δόξα σοι».
Ο άνθρωπος δεν έφταξε που σκότωσε τόσους ανθρώπους, σκότωσε και τον Χριστό. Δεν τον σκότωσε κανένα θηρίο, δεν τον σκότωσε τουλάχιστον κανένας κακούργος, παρά τον σκοτώσανε οι άνθρωποι που βαστούσανε τον νόμο του Μωυσή και που περίμενε ο λαός να του δείξουνε τον δρόμο του Θεού, οι γραμματείς κ' οι φαρισαίοι.
Αυτοί ήτανε κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλοι, τυλιγμένοι με προβιά αρνίσια για να ξεγελάνε τον κόσμο. Πονηροί, υποκριτές, μαθητάδες του σατανά, που απάτησε τον Αδάμ για να τον καταπιεί, γλυκομιλώντας του και λέγοντάς του πως θα γίνει Θεός αν πορευθεί κατά τα λόγια του. Ο υποκριτής είναι ένα τέρας πιο σιχαμερό από κάθε άλλο, που κάθεται κρυμμένο στα σκοτεινά τάρταρα της ψευτιάς κι απέξω στήνει τις παγίδες του για να παραπλανέσει κανέναν αθώον άνθρωπο. Είναι εγωιστής, σκληρός, αλύπητος, φιλάργυρος, φοβιτσιάρης, αλλά αυτά τα σκεπάζει με ψεύτικη ταπείνωση, με συμπονετικά λόγια, με γλυκομιλήματα. Ο υποκριτής δεν έχει Θεό και νόμο και καμώνεται ίσα-ίσα πως φοβάται τον Θεό και τον νόμο του.
Είναι μιά ψυχή σαπισμένη και βρωμερή κι αμετανόητη.
Ο κάθε αμαρτωλός μπορεί να μετανοιώσει, ο υποκριτής είναι αμετανόητος, σαν νάκανε συμβόλαιο με τον διάβολο. Όλοι οι αμαρτωλοί μπορούνε να σωθούνε και μάλιστα ν' αγιάσουνε, πλήν ο υποκριτής δεν έχει σωτηρία, θα πεθάνει υποκριτής. Ο Χριστός δεν απέλπισε κανέναν, όλους τους φώναζε κοντά του και τους έδινε ελπίδα, εξόν έναν μονάχα, τον υποκριτή. Το «ουαί!» ήγουν το «αλλοίμονο!» δεν το είπε ούτε για τον τελώνη, ούτε για την πόρνη, ούτε καν για τον φονιά. Ίσια ίσια είπε πως αυτοί δείχνουνε τον δρόμο του Θεού στους φαρισαίους. Το «ουαί» το είπε μονάχα για τον υποκριτή, για τον αγιάτρευτον. Αφού ο Χριστός, που ήρθε να γιατρέψει όλες τις αρρώστειες της ψυχής μας, απέλπισε τον υποκριτή, ποιος θα μπορέσει να τον σώσει;