Ο ΓΛΥΚΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
τοῦ Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητοῦ.
Μέσα στὴν σωματικὴ καὶ πνευματικὴ νωχέλεια τοῦ καλοκαιριοῦ ἡ Ἐκκλησία μᾶς προβάλει, ὡς μία δροσερὴ νοητὴ ὄαση καὶ πνευματικὴ ἀνάταση, τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας. Τὸ δεκαπενταύγουστο, ἢ ὅπως τὸ ὀνομάζουν πολλοὶ «τὸ Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ», ἀποτελεῖ ἕναν σπουδαῖο ἐορτολογικὸ σταθμὸ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἐνιαυτοῦ. Ἡ κορυφαία αὐτὴ ἑορτὴ εἴναι γιὰ ὁλόκληρη τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἰδιαίτερα γιὰ μᾶς τούς Ἕλληνες, ποὺ εὐλαβούμαστε τὴ Θεοτόκο κατὰ τρόπο ξεχωριστό, μία εὐκαιρία νὰ ἐκφράσουμε ὁλοθύμα τὴν τιμή μας πρὸς τὸ ἱερό Της πρόσωπο, κι αὐτὸ διότι ἡ προσωπικὴ καὶ ἐθνική μας ζωὴ εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν ὑψηλὴ σκέπη καὶ προστασία τῆς Μεγάλης Μάνας, τοῦ κόσμου. Μεγάλα προσκυνηματικὰ κέντρα τῆς χάρης Της (Τῆνος, Πάρος, Βέρμιο, κ.α.) θὰ γίνουν καὶ φέτος πόλοι ἕλξης χιλιάδων πιστῶν. Ἀκόμα πλῆθος ἄλλων ναῶν ἀφιερωμένοι στὴν σεπτή Της Κοίμηση θὰ πανηγυρίσουν λαμπρὰ καὶ θὰ τιμήσουν ὅπως πρέπει τὴν ἔξοδό Της ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν εἴσοδό Της στὴν ἀτέρμονη αἰωνιότητα καὶ τὴν περίλαμπρη δόξα.
Τὰ ἱερὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης δὲν ἀναφέρουν δυστυχῶς τίποτε γιὰ τὴν ζωὴ τῆς Παναγίας μας μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ τὴν Πεντηκοστή. Τὴν σιωπὴ αὐτὴ ἔρχεται νὰ ἀναπληρώσει ἡ ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία, ὅπως εἶναι γνωστό, μαζὶ μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, ἀποτελεῖ τὴν πηγὴ τῆς πίστεώς μας. Ἡ εὐσέβεια, ὁ σεβασμὸς καὶ ἀγάπη τῶν πιστῶν τῆς ἱεροσολυμίτικης ἐκκλησίας πρὸς τὴν Θεοτόκο διέσωσαν ὁρισμένα στοιχεῖα τῆς ζωῆς Της, τὰ ὁποία καταγράφηκαν ἀργότερα στὰ ἔργα τῶν Πατέρων καὶ στὴν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας.
Σύμφωνα μὲ αὐτὰ ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου παρέμεινε ἕνα ἁπλό, ἀλλὰ ἐπίλεκτο μέλος τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἱερουσαλήμ. Οἱ ἀπόστολοι, οἱ ποιμένες καὶ οἱ πιστοί της Ἐκκλησίας ἔτρεφαν ἀπεριόριστη ἀγάπη καὶ σεβασμὸ πρὸς Αὐτήν. Στοὺς δύσκολους καιροὺς τοῦ διωγμοῦ τῶν χριστιανῶν στὴν Παλαιστίνη (Πράξ.8,1) ἡ Παναγία μας ἔγινε προφανῶς ὁ μεγάλος παρήγορος αὐτῶν.
Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα λοιπὸν τῆς ἐξόδου Της στάλθηκε καὶ πάλι ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ νὰ τῆς ἀναγγείλει τὴν θέληση τοῦ Θεοῦ καὶ Υἱοῦ Της. Ἐνῶ προσευχόταν στὸν οἶκο Της στὴν Ἱερουσαλὴμ παρουσιάστηκε ὁ ἄγγελος καὶ τῆς προσέφερε ἕνα μικρὸ κλαδὶ φοίνικα καὶ τῆς εἶπε: «Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία. Σοὺ φέρνω μήνυμα ἀπὸ τὸν Υἱό Σου. Ἦρθε ἡ εὐλογημένη ὥρα νὰ πᾶς κοντά Του καὶ νὰ δοξαστεῖς ὅπως σου ταιριάζει. Ἑτοιμάσου λοιπὸν καὶ σὲ τρεῖς ἡμέρες θὰ ἔρθει Ἐκεῖνος νὰ πάρει τὴν τίμια καὶ ἀμόλυντη ψυχή Σου». Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἀφοῦ συνῆλθε ἀπὸ τὴν ὀπτασία, χάρηκε πολὺ καὶ κίνησε βιαστικὰ νὰ ἀνέβει στὸ ἀγαπημένο Τῆς Ὅρος τῶν Ἐλαιῶν γιὰ νὰ προσευχηθεῖ, ἐκεῖ ποὺ προσευχήθηκε γιὰ τελευταία φορὰ ὁ Υἱὸς Της πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος Του. Συνήθιζε νὰ ἀνεβαίνει συχνὰ καὶ νὰ προσεύχεται ἐκεῖ.