«τον Ξένον ,Τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω», όχι αυτόν της βιτρίνας
Δος μοι τούτον τον ξένον,
τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω.
(ασματικόν Μ.Παρασκευής)
«Δωσ' μου Τούτον τον Ξένο ο Οποίος από βρέφος ζούσε στον κόσμο σαν αποξενωμένος ξένος» (μτφ Ευαγγέλου Θεοδώρου) .
Λόγος του αγίου Επιφανίου, αρχιεπισκόπου Κύπρου (4ος - 5ος αι.), στη θεόσωμη ταφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού:
«Δος μοι τούτον τον ξένον· εκ μακράς γαρ ήλθε της χώρας ώδε, ίνα σώση τον ξένον.
Δος μοι τούτον τον ξένον· αυτός γαρ και μόνος υπάρχει ξένος.
Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος την χώραν αγνοούμεν οι ξένοι.
Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος τον Πατέρα αγνοούμεν οι ξένοι.
Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος τον τόπον και τον τόκον και τον τρόπον αγνοούμεν οι ξένοι.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ξένην ζωήν και βίον ζήσαντα επί ξένης.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον μη έχοντα ώδε που την κεφαλήν κλίνη.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ως ξένον επί ξένης άοικον και επί φάτνης τεχθέντα.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εξ αυτής της φάτνης ως ξένον εξ Ηρώδου φυγόντα.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εξ αυτών των σπαργάνων εν Αιγύπτω ξενωθέντα.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ου πόλιν, ου κώμην, ουκ οίκον, ου μονήν, ου συγγενή, επ' αλλοδαπής δε χώρας την οίκησιν έχοντα και τα πάντα κατέχοντα ».
«Δος μου αυτόν τον ξένο, γιατί ήλθε εδώ από μακρινή χώρα για να σώσει τον άνθρωπο που αποξενώθηκε από τον Θεό. Γιατί κατέβηκε στη σκοτεινή γη για να
(ασματικόν Μ.Παρασκευής)
«Δωσ' μου Τούτον τον Ξένο ο Οποίος από βρέφος ζούσε στον κόσμο σαν αποξενωμένος ξένος» (μτφ Ευαγγέλου Θεοδώρου) .
Λόγος του αγίου Επιφανίου, αρχιεπισκόπου Κύπρου (4ος - 5ος αι.), στη θεόσωμη ταφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού:
«Δος μοι τούτον τον ξένον· εκ μακράς γαρ ήλθε της χώρας ώδε, ίνα σώση τον ξένον.
Δος μοι τούτον τον ξένον· αυτός γαρ και μόνος υπάρχει ξένος.
Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος την χώραν αγνοούμεν οι ξένοι.
Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος τον Πατέρα αγνοούμεν οι ξένοι.
Δος μοι τούτον τον ξένον, ούτινος τον τόπον και τον τόκον και τον τρόπον αγνοούμεν οι ξένοι.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ξένην ζωήν και βίον ζήσαντα επί ξένης.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον μη έχοντα ώδε που την κεφαλήν κλίνη.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ως ξένον επί ξένης άοικον και επί φάτνης τεχθέντα.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εξ αυτής της φάτνης ως ξένον εξ Ηρώδου φυγόντα.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εξ αυτών των σπαργάνων εν Αιγύπτω ξενωθέντα.
Δος μοι τούτον τον ξένον, τον ου πόλιν, ου κώμην, ουκ οίκον, ου μονήν, ου συγγενή, επ' αλλοδαπής δε χώρας την οίκησιν έχοντα και τα πάντα κατέχοντα ».
«Δος μου αυτόν τον ξένο, γιατί ήλθε εδώ από μακρινή χώρα για να σώσει τον άνθρωπο που αποξενώθηκε από τον Θεό. Γιατί κατέβηκε στη σκοτεινή γη για να