ΗΑΓΙΑΓΡΑΦΗ
ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Μετάφρασηαπόταπρωτότυπακείμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Παλαιά Διαθήκη καί ή Καινή Διαθήκη είναι τα δύο ιερά βιβλία, τα όποια αποτελούν την Αγίαν Γραφήν. Αύτή πάλι μαζί μέ την Ίεράν Παράδοσιν αποτελούν την Άποκάλυψιν, ή οποία είναι ή πηγή τής χριστιανικής θρησκείας. Διότι ή θρησκεία ή χριστιανική είναι θρησκεία άποκεκαλυμμένη, δηλ. φανερωμένη εις τούς ανθρώπους υπό τού Θεού διά τού στόματος τών Πατριάρχων, των Προφητών καί κατ’ εξοχήν διά τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Ή Παλαιά Διαθήκη είναι:
α') Ή άποκάλυψις τής θρησκείας τού αληθινού Θεού διά τών Πατριαρχών, τού Μωυσέιος καί τών Προφητών. Καί κυρίως ή ΰπόσχεσις τής έλεύσεως τού Σωτήρος Χριστού εις τον κόσμον καί β') Τό βιβλίον, τό οποίον περιέχει την άποκάλυψιν αύτήν καί τό όποιον έδόθη εις τον Ίσραηλιτικόν λαόν. Αύτός διεφύλαξε τό βιβλίον αυτό σάν τά μάτια του, διότι μέσα εις αύτό, μαζί μέ την ιστορίαν του. Καταγράφεται ή ιστορία τής θρησκείας του.
Δι’ ημάς τούς χριστιανούς ή Παλαιά Διαθήκη είναι τό βιβλίον, τό όποιον μάς φανερώνει -άποκαλύπτει- τάς βουλάς τού Θεού άπό τής δημιουργίας τού κόσμου μέχρι τής έλεύσειος τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Περιλαμβάνει δέ τήν Διαθήκην τού Θεού, ήτοι την συμφωνίαν. Αύτοΰ μέ τον Ίσραηλιτικόν λαόν κατά τούς χρόνους τούς παλαιούς, δηλαδή τούς προ Χριστού.
Τήν νέαν Διαθήκην τού Θεού, πού έγινε μεταξύ τού Θεού καί όλιον τών άνθρώπων, τήν έκαμεν όταν ήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός. Αύτή καταγράφεται εις το δεύτερον βιβλίον τής Αγίας Γραφής που
λέγεται δια τούτο Καινή, δηλ. νέα, Διαθήκη και ή όποια περιλαμβάνει τήν ζωήν, τήν διδασκαλίαν, τα θαύματα καί τό δλον έργον τού Κυρίου ήμών Ιησού Χριστού.
2. Ή Παλαιά Διαθήκη είναι τό μόνον θρησκευτικόν βιβλίον των Έβραίιων καί ή πηγή τής θρησκείας των. Άπό αυτούς παρελάβομεν αύτήν καί ήμεΐς οί χριστιανοί, διότι τό ιερόν τούτο βιβλίον περιέχει τάς αποκαλύψεις καί τό θέλημα τού αληθινού Θεού. Άποτελεΐται άπό 49 βιβλία τα όποια έγραψεν ό Μωυσής, ό Ιησούς τού Ναυή, ό Δαβίδ, οί Προφήται καί άλλοι ιεροί συγγραφείς, φωτιζόμενοι άπό το Άγιον Πνεύμα. Τα έγραψαν δέ, όλα σχεδόν τήν Εβραϊκήν γλώσσαν.
Κατόπιν όμως τα μετάφρασαν εϊς τήν Ελληνικήν γλώσσαν κατά τον Γ καί Β' αιώνα προ Χριστού εϊς τήν Αλεξάνδρειαν διάφοροι ελληνομαθείς Ιουδαίοι. Ή έλληνική μετάφρασις τής Παλαιάς Διαθήκης ονομάζεται μετάφρασις των έβδομήκοντα (θ'), διότι έγινε κατά τήν παράδοσιν άπό έβδομήκοντα, ή έβδομήκοντα δύο (OB') διά τήν άκρίβειαν έρμηνευτάς.
3. Την ίεράν ιστορίαν τής Παλαιάς Διαθήκης είναι άπαραίτητον νά γνωρίζωμεν ήμεΐς οί χριστιανοί, διότι είναι ή ιστορία τής θρησκείας τού άληθινού Θεού τών Εβραίων, τον λατρεύομεν καί ήμεΐς καί διότι ή χριστιανική θρησκεία, τήν οποίαν ίδρυσε οΊησούς Χριστός έχει ώς άρχήν τήν θρησκείαν τών Εβραίων.
Η Ιερά Ιστορία τής Παλαιάς Διαθήκης προετοιμάζει τον χριστιανόν νά έννοήση τήν ουσίαν καί το περιεχόμενον τής Καινής Διαθήκης ή τής θρησκείας τού Χριστού. Διά τούτο όποιος θέλει νά κατανοήση πληρέστερον καί εύκολώτερον τήν θρησκείαν τού Σωτήρος μας Χριστού καί τήν Καινήν Διαθήκην Αυτού πρέπει νά γνωρίση προηγουμένως τήν Παλαιάν Διαθήκην τού Θεού.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
1. Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΓΕΩΦΥΣΙΚΩΣ
Η Χώρα εις την οποίαν έζησε καί έδρασεν όΊσραηλιτικός λαός είναι κυρίως ή Παλαιστίνη. Τότε έλέγετο Χαναάν. Οί Εβραίοι την ώνόμαζαν γην αγίαν καί γην της έπαγγελίας, δηλ. της ύποσχέσεως, διότι ό Θεός την ύπεσχέθη εις τους Πατριάρχας καί τον Μωυση.
Ή Παλαιστίνη είναι μικρά παραθαλάσσιος χώρα, ή οποία κεΐται εις τα νότια της Μ. Ασίας, μεταξύ της Συρίας καί της Αραβίας. Άποτελείται άπό τρία μέρη, τήν παραλίαν της Μεσογείου θαλάσσης, τό όροπέδιον της Χαναάν είς το μέσον καί την κοιλάδα του Ίορδάνου ποταμού προς άνατολάς.
Ή κοιλάς αυτή είναι πολύ χαμηλοτέρα άπό τήν επιφάνειαν της θαλάσσης. Είναι στενή καί μακρά καί ομοιάζει μέ ευρό βάραθρον.
2. Ή Παλαιστίνη προς βορράν συνορεύει μέ τήν Συρίαν, προς νότον μέ τήν έρημον τής Αραβίας, προς άνατολάς μέ τήν Χαλδαίαν καί προς δυσμάς μέ τήν Μεσόγειον θάλασσαν. Παλαιότερα κατά μήκος τής Μεσογείου θαλάσσης ήσαν εγκατεστημένοι οί Φοίνικες προς βορράν καί οί Φιλισταΐοι προς νότον.
Ή χώρα αύτή είναι γενικώς ορεινή, έχει έκτασιν 30 χιλιάδων τετρ. χιλιομέτρων καί διασχίζεται άπό δύο οροσειράς. Αί όροσειραί αυται προβάλλονται άπό δύο μεγάλα καί ύψηλά όρη, τα όποια είναι είς τα σύνορα τής Παλαιστίνης καί τής Συρίας, τον Λίβανον καί τον Άντιλίβανον
Ό Λίβανος (δηλ. Λευκόν όρος) κεΐται προς τήν Μεσόγειον θάλασσαν καί είναι όρος όνομαστόν διά τάς πολλάς καί ωραίας κέδρους του. Ό Άντιλίβανος είναι όρος χαμηλότερον καί σκεπασμένονμέ δάση. Συνέχεια του ορούς τούτου μέσα εις την βόρειον Παλαιστίνην είναι τό Έρμων ή Άερμών, όρος δασώδες. Καί νοτιώτερον τό Θαδώρ, όρος χαμηλόν μέ σχήμα κώνου.
Νοτιώτερον του Λιβάνου υψώνεται ό Κάρμηλος, όρος κατάφυτον καί γεμάτον πηγάς. Παραφυάδες του είναι τό όρος Γαριζ'ιν καί τα υψώματα τής Ιερουσαλήμ.
Κοντά είς τήν Ιερουσαλήμ υψώνεται τό χαμηλόν καί κατάφυτον από ελαίας όρος τώνΈλαιών, μέ τους τρεις λόφους τής Ιερουσαλήμ, Σιών, Μορία καί Γολγοθά.
Μικράς πεδιάδας ή Χαναάν έχει τήν εύφορωτάτην πεδιάδα του Σάρωνος καί βορειότερου τήν πεδιάδα τής Άκκώ καί Ίεσδραέλ. Περίφημος είναι άπό τήν ιστορίαν του ’Ιησού τού Ναυή ή φάραγξ Λίλών.
3. Τά ΰδατα τής Παλαιστίνης είναι τά εξής:
Ή μεγάλη λίμνη Άσφαλτΐτις, γεμάτη άσφαλτον καί λάβαν, λεγομένη καί Νεκρά θάλασσα, διότι μέσα της καί γύρω της δέν ύπάρχει ζωή (ψάρια καί ζφα καί άνθρωποι). Έδώ άλλοτε ήσαν δύο πόλεις, τά Σόδομα καί τά Γόμορρα.
Ή λίμνη τής Γαλιλαίος, ή οποία λέγεται καί λίμνη τής Γενησαρέτ καί θάλασσα τής Τιβεριάδος. Τάς δύο αύτάς λίμνας ενώνει ό ’Ιορδάνης ποταμός, ό όποιος πηγάζει άπό τό Έρμών, διέρχεται διά τής λίμνης Γενησαρέτ καί χύνεται είς τήν Νεκράν θάλασσαν.
Ή Χαναάν έχει καί πολλούς χειμάρρους, όπως είναι ό χείμαρος Κισών, πηγάζων άπό τό Θαβώρ, ό χείμαρρος Κανά, πού πηγάζει άπό τό Γαριζίν, ό χείμαρρος Σωρήκ, πού πηγάζει άπό τά υψώματα τής Χεβρών. Αυτοί χύνονται είς τήν Μεσόγειον θάλασσαν. Ό χείμαρρος των Κέδρων παρά τήν Ιερουσαλήμ. Αυτός χύνεται είς τον Ιορδάνην ποταμόν.
4. Τό κλίμα τής Παλαιστίνης είναι θερμόν μέν είς τά πεδινά, δροσερόν δέ είς τά ορεινά. Τό έδαφος της είναι, ιδίως είς τά πεδινά, εύφορώτατον, άκόμη καί είς τήν πέραν τού Ιορδάνου χώραν, τήν Περαίαν.
Είς όλην τήν Παλαιστίνην ευδοκιμεί ή άμπελος, οί δημητριακοί καρποί καί ή ελαία. Ωραίοι καί πανύψηλοι φοίνικες καί διάφορα όπωροφόρα δένδρα βλαστάνουν είς τήν εύλογημένην αυτήν χώραν, ή οποία πράγματι, όπως έλεγον οί Εβραίοι, ρέει μέλι και γάλα.
Οί εκτεταμένοι λειμώνες της ήμπορούν νά τρέφουν πολλάποίμνια.
