7 ΚΡΙΤΑΙ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι Κριτές, στην εποχή των οποίων αναφέρεται το ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ήταν πολιτικοί ή στρατιωτικοί ηγέτες των ισραηλιτικών φυλών πριν από την εγκαθίδρυση της μοναρχίας. Τον τίτλο του Κριτή έφεραν διάφορα πρόσωπα με ποικίλα χαρακτηριστικά. Πρόκειται κατ’ αρχήν για τοπικούς πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι ασκούσαν διοικητική εξουσία στα όρια της πόλης ή της φυλής τους και για τους οποίους παρατίθενται στο βιβλίο μόνον κάποια σύντομα βιογραφικά σημειώματα (λεγόμενοι “μικροί Κριτές": Σαμγάρ, Τωλά, Ιαΐρ, Ιβοάν, Αιλών, Αβδών). Ο ίδιος τίτλος αποδίδεται και στους χαρισματικούς ηγέτες που αναδεικνύει ο Θεός οε κρίσιμες περιόδους, για να σώσουν και απελευθερώσουν το λαό του από την απειλή και καταδυνάστευση των γειτονικών λαών και στο έργο των οποίων γίνεται λεπτομερής αναφορά οτο βιβλίο (λεγόμενοι “μεγάλοι Κριτές": Οθνιήλ, Εούδ, Δεβόρα και Βαράκ, Γεδεών, Ιεφθάε, Σαμψών).
Το βιβλίο των Κριτών έπεται του βιβλίου του Ιησού του Ναυή και ανήκει στα “Ιστορικά Βιβλία” της Παλαιός Διαθήκης, ενώ στην Εβραϊκή Βίβλο κατατάσσεται στην ίδια σειρά, αλλά στην ομάδα “Προγενέστεροι Προφήτες”.
Μετά την εισαγωγή (1,1-2,5), που επανέρχεται στο θέμα της εγκατάστασης των ισραηλιτικών φυλών στη Χαναάν (πρβλ. εισαγωγή στο βιβλίο Ιησούς του Ναυή), το κύριο μέρος του βιβλίου των Κριτών (2,6-16,31) αναφέρεται στη δράση δώδεκα συνολικά Κριτών και στο τελευταίο τμήμα του (κεφ. 17-21) παρατίθενται αφηγήσεις για γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά την προμοναρχική περίοδο.