Διατί καί ή Εκκλησία καθ’ έκάστην άναγινώσκει τόν ριη' Ψαλμόν. — "Οτι έν ταΐς έντολαΐς εΐναι κεκρυμμένος ό Χριστός. — 'Ότι κατά τό μέτρον τής έργασίας τών έντολών καί ή χάρις ένεργεΐ. — "Οτι διά τών έντολών φανεροϋται ή κεκρυμμένη χάρις έν τώ άνθρώπω.
Πολλά καί μεγάλα εΐναι τά καλά δπου ήμπορεΐς νά άποκτήσης, άδελφέ μου Χριστιανέ, έάν φυλάττης μέ προθυμίαν καί άγάπην δλας τάς έντολάς του Κυρίου, άπό τά πολλά δμως τά κυριώτερα σου άπαριθμουμεν έδώ. Θέλεις νά εϋρης τόν ποθούμενον Χριστόν καί τόν γλυκύν καί πράγμα καί δνομα Ίησοΰν; έργάζου μέ προθυμίαν τάς έντολάς του καί τό άπολαμβάνεις' διότι δταν έργάζεσαι τάς έντολάς, μέσα εις αύτάς εύρίσκεις καί τόν Χριστόν δπου τάς έπρόσταξεν. Επειδή ό Χριστός είναι κεκρυμμένος μέσα εις τάς έντολάς του, καθώς λέγει ό άββα Μάρκος «ό Κύριος εις τάς ιδίας έγκέκρυπται έντολάς καί τοΐς ζητοϋσιν αύτόν κατά άναλογίαν εύρίσκεται» (Κεφ. Ρν ' περί Νόμου Πνευματικού). Θέλεις νά άποκτήσης ένεργητικώς καί μέ αΐσθησιν νοεράν τήν φωτοφόρον καί ούρανίαν καί άπόρρητον χάριν τοΰ άγίου Πνεύματος τήν όποιαν έλαβες μυστικώς μέσα είς τήν καρδίαν σου δταν έβαπτίσθης; έργάζου τάς έντολάς τοΰ Χριστού μέ προθυμίαν καί βέβαια θέλεις τό άπολαύσει διότι ή χάρις τοΰ άγ. Πνεύματος δπου έχαρίσθη μυστικώς εις κάθε Χριστιανόν, δταν έβαπτίσθη, αύτή ένεργεΐ καί φαίνεται κατά τό μέτρον τής έργασίας τών έντολών τοϋ Κυρίου, ήγουν άν έργασθή ό Χριστιανός τάς έντολάς περισσότερον, περισσότερον καί ή χάρις ένεργεΐ είς αύτόν έάν δέ τάς έργασθή όλιγώτερον, όλιγώτερον καί ή χάρις ένεργεΐ, ώς λέγει ό αύτός άγιος Μάρκος «ή μέν χάρις τοΐς έν Χριστώ βαπτισθεΐσι μυστικώς δεδώρηται ένεργεΐ δέ κατά άναλογίαν τής έργασίας τών έντολών» (Κεφ. ξα' περί τών οίομένων έξ έργων δικαιοϋσθαι). Διότι, καθώς δταν μία σπίθα τής φωτιάς χωσμένη μέσα εις τήν στάκτην, δσον βγάζει τινάς τήν στάκτην τόσον φαίνεται καί ή σπίθα έ-κείνη, καί δσα ξύλα περισσότερα βάλλη τινάς τόσον πε-ρισσοτέραν άνάπτει καί τήν φωτιάν, έτσι καί ή χάρις δπου έδόθη εις κάθε Χριστιανόν διά τοϋ άγίου Βαπτίσμα-τος εΐναι κεκρυμμένη μέσα εις τήν καρδίαν καί χωσμένη άπό τά πάθη καί άμαρτίας’ δσον δέ ό άνθρωπος πράττει τάς έντολάς τοϋ Χριστοϋ, τόσον καθαρίζεται άπό τά πάθη καί τόσον άνάπτει είς τήν καρδίαν του τό πϋρ τής θείας χάριτος μέ τό όποιον φωτίζεται, λαμπρύνεται, θεοϋται καί φωνάζει καί αύτός ένθουσιαστικώς έκεΐνα τά λόγια δπου έλεγον ό Λουκάς καί ό Κλεόπας' «ούχί ή καρδία ημών καιομένη ήν έν ήμΐν;» (Λουκ. κδ' 32).