Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα (Κυριακή των Βαΐων)
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή περιγράφεται η αποκαλούμενη θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα. Από όλη τη διήγηση γίνεται σαφές ότι η είσοδος του Ιησού στην αγία πόλη είναι θριαμβευτική για την Εκκλησία. Μόνον με την πίστη και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος η είσοδος του καταδιωκόμενου από τους άρχοντες του Ισραήλ προφήτου αποβαίνει θριαμβευτική μετάβαση του Μεσσία στη δόξα του.
Η διήγηση δίδει την εντύπωση αποσπάσματος ημερολογίου κινήσεως του Ιησού και των περί αυτόν. Η «επαύριον»είναι η 10η Νισάν, δηλ. η Δευτέρα. Η είδηση της ελεύσεως του Ιησού στα Ιεροσόλυμα διεγείρει τα πνεύματα, ιδιαίτερα μεταξύ των επαρχιωτών —κυρίως Γαλιλαίων— προσκυνητών, οι οποίοι διατηρούσαν εντονότερη την μεσσιακή ελπίδα, περισσότερο γιατί το Πάσχα με την ανάμνηση της λυτρώσεως από τη δουλεία της Αιγύπτου έδινε το απαραίτητο υπόβαθρο. Οι κάτοικοι της αγίας πόλεως ήσαν περισσότερο συντηρητικοί και λόγω της παρουσίας της θρησκευτικής ηγεσίας, η οποία δεν συμπαθούσε τις επαναστατικές αντιλήψεις του λάου και λόγω των αιματηρών επεισοδίων, τα οποία κατά καιρούς διαδραματίστηκαν εκεί και είχαν ως αποτέλεσμα το φόνο δεκάδων κατοίκων. Επόμενο ήταν, λοιπόν, ο ενθουσιασμός να καταλάβει μόνον τους κατοίκους της υπαίθρου που ζούσαν σε διαρκή αναβρασμό, οι οποίοι, ευρισκόμενοι για τον εορτασμό του Πάσχα στα Ιεροσόλυμα, μόλις έμαθαν ότι ο Ιησούς πλησιάζει, «εξήλθον προς υπάντησιν αυτού».
Η όλη σκηνή θυμίζει και τις σημερινές εκδηλώσεις κατά την υποδοχή ενός λαϊκού ηγέτη. Οι άνθρωποι είχαν στα χέρια και έσειαν χαρμόσυνα τα «βαΐα των φοινίκων»—πρόκειται περί πλεονασμού, διότι τα βαΐα είναι κλάδοι φοινίκων—, όπως θα έκαναν κατά την υποδοχή θριαμβευτή στρατηγού. Επειδή όμως στα Ιεροσόλυμα